W artykule zaprezentowano narzędzia eksperckie (sprzęt pomiarowy i oprogramowanie komputerowe), które wspomagają pracę projektanta oraz pomagają zarządcom w realizacji zadań związanych z utrzymaniem nawierzchni dróg. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych narzędzi projektant jest w stanie przedstawić rozwiązania, które precyzyjnie wpisują się w istniejącą infrastrukturę i teren oraz są zweryfikowane pod względem konstrukcyjnym. Wykonując cykliczne pomiary infrastruktury drogowej, można opracować bazy danych umożliwiające precyzyjne określenie cyklu życia obiektu budowlanego i wdrożyć programy naprawcze/utrzymaniowe dostosowane do zasobów finansowych zarządcy.

Firmy świadczące usługi związane z pozimowym sprzątaniem dróg i ulic nie zawsze dysponują nowym sprzętem, często mają do dyspozycji kilkuletnie, lecz jeszcze całkiem sprawne maszyny. Trzeba wówczas wziąć pod uwagę fakt, że takie maszyny wymagają przed sezonem wiosennym solidnego przygotowania polegającego na: dokładnym ich przeglądzie, wymianie płynów eksploatacyjnych, wymianie osprzętu zamiatającego, takiego jak szczotki talerzowe czy walcowe, naprawie lub wymianie pomp wodnych odpowiadających za obfite zraszanie powierzchni zamiatanej, wymianie lub naprawie wszystkich innych części i podzespołów, których uszkodzenie w tracie pracy może spowodować długotrwałe wyłączenie maszyny z ruchu. Część wspomnianych zabiegów zwykle wykonuje się, o ile czas i zasoby ludzkie na to pozwalają, w ciągu okresu zimowego, warto jednak pamiętać o tym, aby jeszcze przed nadejściem okresu zimowego sprzęt do pozimowego oczyszczania zakonserwować.

Zielone/Czerwone – dla kierowcy dwa sygnały, dla inżyniera złożona łamigłówka.

Oceniając to, czy decyzja o realizacji inwestycji drogowej w sposób prawidłowy zapewnia poszanowanie uzasadnionych interesów osób trzecich, należy mieć na względzie, że inwestor realizujący inwestycję drogową działa w interesie publicznym, który ma prymat nad interesem prawnym jednostki, o ile nie narusza jego interesu prawnego w sposób niezgodny z prawem (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 września 2024 r. II OSK 2113/23).

To inwestor decyduje o przebiegu drogi. Natomiast organ właściwy do wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nie jest upoważniony do korygowania rozwiązań przyjętych w projekcie. To inwestor dokonuje wyboru najbardziej korzystnych rozwiązań lokalizacyjnych i następnie techniczno-wykonawczych dla planowanego przedsięwzięcia drogowego, mając na uwadze spowodowanie jak najmniejszych uciążliwości dla właścicieli nieruchomości. Nieuniknione jest jednak to, że realizacja inwestycji drogowych stwarza określone uciążliwości dla właścicieli nieruchomości znajdujących się w obszarze jej oddziaływania (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2023 r., VII SA/Wa 826/23).

Przygotowując i przeprowadzając postępowanie o udzielenie zamówienia na budowę, przebudowę czy remont infrastruktury drogowej, należy opracować m.in. opis przedmiotu zamówienia. Z jednej strony winien być on odpowiednio skonkretyzowany, a z drugiej nie powinien ograniczać w sposób nieuzasadniony uczciwego konkurowania o zamówienie publiczne. Wskazany kompromis bywa trudny do uzyskania. Trudności mogą być jeszcze większe po wydaniu przez TSUE wyroku z dnia 16 stycznia 2025 r., C – 424/23, a wcześniej wyrażeniu przez Rzecznika Generalnego TSUE opinii z dnia 12 września 2024 r.

Myślę, że każdy zarządca drogi miał w swojej pracy do czynienia z sytuacją, w której zasadne byłoby nakazanie usunięcia obiektu znajdującego się bez zezwolenia w pasie drogowym. Z praktyki wiem, że skuteczne i zgodne z przepisami prowadzenie postępowania o nakazanie przywrócenia pasa drogowego do stanu poprzedniego wywołuje pewne trudności. Ponadto, co może nawet istotniejsze, problemy pojawiają się, gdy podmiot zobowiązany decyzją nie ma zamiaru dobrowolnie jej wykonać.

Obecnie funkcjonujący system zarządzania ruchem na drogach w Polsce wynika z art. 10 ustawy Prawo o ruchu drogowym. System ten polega na zatwierdzaniu projektów organizacji ruchu drogowego przez właściwy organ zarządzający ruchem na drogach. Na drogach krajowych zarządzanie ruchem podlega Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad, marszałek województwa zarządza ruchem na drogach wojewódzkich, a starosta – na drogach powiatowych i gminnych. Wymienione organy nie zarządzają jednak ruchem na drogach tych kategorii w miastach na prawach powiatu.