BHP PRACOWNIKA WYKONUJĄCEGO PRACĘ PRZY DROGACH (CZ. 2)
Podstawą BHP pracownika wykonującego prace drogowe jest rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych.
Podstawą BHP pracownika wykonującego prace drogowe jest rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Cyfryzacji w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać kanały technologiczne i ich usytuowanie, kanały technologiczne stanowią ciąg osłonowych elementów obudowy, studni kablowych oraz innych obiektów lub urządzeń służących umieszczeniu lub eksploatacji. Przy drogach samorządowych (gminnych i powiatowych) kanały technologiczne lokowane są nad wyraz często.
Korzystanie z publicznej infrastruktury drogowej z założenia systemowego nie generuje bezpośredniej odpłatności po stronie użytkowników. Regulacje ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 320), dalej: u.d.p., przewidują odstępstwa od wskazanej reguły wiodącej. Najczęściej występującym w praktyce odstępstwem są odpłatności tytułem postoju pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania (SPP) lub w śródmiejskiej strefie płatnego parkowania (ŚSPP).
Ustawa o Rządowym Funduszu Rozwoju Dróg stanowi podstawę do pozyskania dotacji na drogi powiatowe i gminne znajdujące się na terenie samorządu. Bank, na wniosek wojewody, dokonuje wypłat ze środków Funduszu na rzecz jednostek samorządu terytorialnego realizujących zadania powiatowe i zadania gminne.
Celem każdego zarządzającego drogą gminną i powiatową powinno być prawidłowe oznakowanie dróg i poboczy. Stąd warto zapoznać się z przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz z rozporządzeniem Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych, których zapisy określają prawidłowe rozmieszczanie znaków drogowych. Niezbędną pomocą służy również Konwencja o znakach i sygnałach drogowych sporządzona w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., zawierająca podstawowe i niezbędne informacje dotyczące oznakowania dróg, jakie powinny znajdować się w każdym kraju, który ją podpisał.
Realizacja inwestycji związanych z modernizacją oświetlenia, w tym drogowego, w ramach Programu Inwestycji Strategicznych – edycja dziewiąta – Rozświetlamy Polskę następuje w wyniku przeprowadzenia postępowania zakupowego zmierzającego do nabycia stosownych świadczeń. Niektóre aspekty proceduralne wywołują znaczne wątpliwości po stronie beneficjentów, a nie zyskały one jednoznacznych wyjaśnień ze strony BGK.
W ramach dofinansowań uzyskanych z Programu Inwestycji Strategicznych – edycja dziewiąta – Rozświetlamy Polskę zrealizowane mają zostać inwestycje, których przedmiotem jest modernizacja istniejącego na terenie gminy oświetlenia, w znacznej mierze w obrębie infrastruktury drogowej. Biorąc pod uwagę to, iż w praktyce znaczna część tego oświetlenia pozostaje we własności podmiotów trzecich względem gminy, ujawniają się wątpliwości i problemy dotyczące zapewnienia sobie przez jednostkę samorządu terytorialnego możliwości zrealizowania zamierzenia inwestycyjnego objętego dofinansowaniem.
Jednostka samorządu terytorialnego może otrzymać ze środków funduszu dofinansowanie zadania powiatowego albo zadania gminnego w wysokości do 80% kosztów realizacji tego zadania. Rządowy Fundusz Rozwoju Dróg to narzędzie o niespotykanej dotychczas skali, pozwalające szczególnie na pomoc mniej zamożnym samorządom w rozwoju ich infrastruktury transportowej i poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Przyczyną wypadków na drogach i poboczach dróg na terenie samorządowym może być ich złe oznakowanie. Prawidłowe oznakowanie drogi i pobocza drogi powiatowej lub gminnej znajdującej się na terenie samorządowym należy do zarządcy drogi. Jednym z podstawowych obowiązków zarządcy drogi powiatowej lub gminnej jest zatem utrzymanie drogi oraz urządzeń czy znaków drogowych zabezpieczających ruch na tej drodze.
Przeprowadzanie inwestycji drogowych na szczeblu krajowym, wojewódzkim czy powiatowym może skutkować zwiększeniem liczby kilometrów dróg będących w zasobie gminy. Wspomniany w poprzednim zdaniu rezultat nie jest przejawem prestidigitatorstwa drogowego, lecz wynikiem obowiązujących regulacji ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 645), dalej: u.d.p. Regulacje te były badane przez Trybunał Konstytucyjny i zostały uznane za zgodne z ustawą zasadniczą. Niemniej jednak ich obowiązywanie nadal budzi niezadowolenie wielu gmin.