Coraz częściej stosuje się metody uspokojenia ruchu, szczególnie w mieszkaniowych dzielnicach podmiejskich na istniejących ulicach i w nowo projektowanych osiedlach. Zrównoważone projektowanie uspokojenia ruchu wiąże się z korzyściami społecznymi, środowiskowymi, ekonomicznymi i bezpieczeństwa. Przy tym najczęściej stosuje się progi zwalniające stanowiące najekonomiczniejsze i skuteczne środki uspokojenia ruchu. Podczas ich projektowania powinno się wykonać nie tylko analizy prognozowanych profili prędkości, ale również uwzględniać środowisko i zagospodarowanie otoczenia, by zminimalizować negatywne skutki i zachęcać kierowców do płynnej jazdy. Autorzy w niniejszym artykule przedstawili kilka dobrych praktyk projektowania progów zwalniających z uwzględnieniem różnych aspektów drogowych i środowiskowych.

Udział aut elektrycznych w sprzedaży pojazdów osobowych wyniósł w sierpniu br. jedynie 14,4%. Ten sam współczynnik dla rynku europejskiego w 2023 r. wynosił 21%. Oznacza to m.in., że samochody spalinowe trzymają się mocno, natomiast rynek electromobility jest zagrożony zamykaniem zakładów produkcji aut elektrycznych w Europie. Coraz mniej pewnie mogą czuć się także firmy motoryzacyjne z Chin, na które od II połowy 2024 r. UE nałożyła cła. Przy jednoczesnych sygnałach o nadchodzącej recesji gospodarczej może się okazać, że zapał Europejczyków do zakupu aut elektrycznych nie tylko nie wzrośnie, ale sukcesywnie będzie malał. Czy w związku z tym rozbudowa infrastruktury ładowania elektryków ma szansę na realizację zgodnie z założeniami unijnego rozporządzenia AFIR?

Zjazd z drogi publicznej jest jednym z podstawowych i najmniej rozbudowanych elementów infrastruktury drogowej. Niemniej jednak warto mieć na uwadze, iż nie jest to powód, by zaniedbać proces projektowy i formalnoprawny w zakresie zjazdów z dróg publicznych. Choć ustawa Prawo budowlane oraz inne ustawy i rozporządzenia dotyczące infrastruktury kołowej skupiają się w zdecydowanie szerszym zakresie na innych aspektach budownictwa drogowego, to zawierają także zapisy regulujące połączenie dróg publicznych z nieruchomościami sąsiednimi do pasa drogowego.

Zjazd z drogi publicznej zapewnia możliwość komunikacji kołowej pomiędzy działką oraz znajdującymi się na niej budynkami lub obiektami. Choć proces projektowania czy budowy zjazdów nie jest niczym skomplikowanym, to warto podkreślić, iż ten element sieci drogowej jest niezwykle istotny. Prawidłowo zaprojektowany i wykonany zjazd pozwoli na prowadzenie ruchu kołowego w sposób bezpieczny i komfortowy, zaś wadliwy zjazd lub brak zezwolenia na jego lokalizację w wybranym miejscu może doprowadzić do znacznych utrudnień w prowadzeniu inwestycji lub w jej użytkowaniu.

Podstawowym celem budowy obwodnicy jest wyprowadzenie ruchu samochodowego (zwłaszcza tranzytowego) ze zwartej zabudowy miasta i likwidacja tzw. wąskiego gardła w układzie komunikacyjnym miasta Rogoźna.

Realizacja zadania ma na celu poprawę warunków bezpieczeństwa dla wszystkich uczestników ruchu oraz usprawnienie komunikacji samochodowej zarówno ruchu lokalnego wewnątrz miasta jak i ruchu tranzytowego poprzez przeniesienie ruchu tranzytowego (przede wszystkim ciężkiego) poza obszary zabudowane z pominięciem bardzo obciążonego przejazdu kolejowego w ciągu ul. Kolejowej.

Nawierzchnia drogowa jest konstrukcją, której praca jest ściśle powiązana z warunkami gruntowo-wodnymi. Dokładne rozpoznanie podłoża pozwala na dobór układu warstw drogowych zapewniających właściwą nośność i trwałość, natomiast ustalenie wysokości zwierciadła wód gruntowych pozwala zaprojektować odpowiednie zabezpieczenie nawierzchni przed destrukcyjnym działaniem podwyższonej wilgotności. Nie zawsze badania geologiczne są jednak wystarczająco szczegółowe i konieczne jest wariantowanie układu warstw konstrukcyjnych w trakcie realizacji prac drogowych.

Nawierzchnie dróg wewnętrznych niebędących pod zarządem samorządów często posiadają nawierzchnie gruntowe. Takie rozwiązanie, pod warunkiem poprawnego wykonania i doboru materiałów, nie jest złym pomysłem, a może również stanowić korzystną finansowo alternatywę dla dróg brukowanych. Wadą i potencjalnym kłopotem może okazać się możliwość skutecznego odprowadzenia wód opadowych, których nadmiar lub niekontrolowany spływ jest bardzo problematyczny w kontekście utrzymania i trwałości takich nawierzchni, co przedstawiono w opisanym przykładzie terenowym.

Zapewnienie na długie lata dobrej jakości nawierzchni drogi ciągle jest przedmiotem dyskusji projektantów i wykonawców. W wielu przypadkach trwałość nawierzchni mogłaby zapewnić właściwie wykonana warstwa z betonu asfaltowego o wysokim module sztywności.

Mimo iż ugięciomierze FWD są powszechnie obecne w praktyce inżynierskiej i utrzymaniowej już od kilkudziesięciu lat, wciąż dla wielu zarządców dróg narzędzie to nie jest w pełni znane, a jego zalety i możliwości nie są do końca jasne. Warto więc przybliżyć najważniejsze informacje dotyczące ugięciomierza dynamicznego oraz przedstawić, jak w praktyce utrzymaniowej wykorzystać wyniki pomiarów ugięć nawierzchni.