Omówienie poszczególnych grup maszyn wykorzystywanych do bieżącego utrzymywania dróg warto rozpocząć od analizy własności użytkowych zamiatarek drogowych. Zamiatarki w okresie pozimowym wykorzystywane są przede wszystkim do zamiatania z dróg i ulic rozsypanego podczas prowadzenia „akcji zima” materiału uszorstniającego. Materiałem tym zwykle jest piasek, żwir, drobno zmielony grys oraz nieroztopiona sól drogowa.
To temat, który wraz z rosnącym zainteresowaniem ekologicznymi i energooszczędnymi rozwiązaniami mocno zyskuje na popularności. Coraz więcej miast i gmin decyduje się na inwestycje w solarne oświetlenie uliczne. Redukuje to koszty utrzymania oświetlenia oraz przyczynia się do zmniejszenia emisji CO2 do atmosfery.
W ślad za zimowym utrzymywaniem dróg i ulic w sezonie wczesnowiosennym pojawia się problem ubytków powstających w nawierzchniach drogowych, szczególnie tych wykonanych z mas bitumicznych. Jednymi z pierwszych maszyn wykorzystywanych do utrzymywania dróg po sezonie zimowym są mobilne recyklery nawierzchni mineralno-bitumicznej. W niniejszym artykule, w ślad za dostępną w tym temacie literaturą, przyjrzymy się problematyce efektywnej i bezpiecznej pracy przy wykorzystaniu recyklerów asfaltu, a więc maszyn przeznaczonych do ponownego przerobu zerwanej nawierzchni asfaltowej.
Nieprawidłowo przeprowadzony proces zagęszczania może doprowadzić do sytuacji, w której świeżo położona nawierzchnia może być niezdatna do użytku. Stosuje się wiele metod i sposobów do zagęszczania gruntów oraz nawierzchni bitumicznych.
Zarządzanie energią w mieście to proces, który przynosi konkretne oszczędności dla budżetu i środowiska – mówi Łukasz Szeląg, ekspert w komunikacji, założyciel Fundacji na Rzecz Rozwoju Polski Zachodniej.
Uliczne to nie tylko cyfry, ale bezpieczeństwo mieszkańców – mówi Marcin Szewczyk właściciel firmy MS-KONSULTING MARCIN SZEWCZYK świadczącej usługi doradztwa energetycznego.
Pierwsze drogi betonowe na terenie gminy Damnica k. Słupska pojawiły się w 1991 r. Po 32 latach na terenie tej pomorskiej gminy jest 3 razy więcej gminnych dróg o nawierzchni betonowej niż bitumicznej. W sierpniu 2023 r. zakończono budowę 500-metrowego odcinka drogi w technologii betonu wałowanego RCC. W ten sposób dopełniono nawierzchnię na drodze Zagórzyczki – Stara Dąbrowa, która obecnie ma 5 km długości i na całej długości nawierzchnię betonową.
W grudniu 2023 r. zakończyła się budowa ścieżki rowerowej wzdłuż Rudawy w Krakowie. Nawierzchnię, na całej 6,5 kilometrowej długości ścieżki, wykonano z betonu wodoprzepuszczalnego. Zdaniem Aleksandry Mikolaszek z Zarządu Zieleni Miejskiej w Krakowie beton wodoprzepuszczalny jest rozwiązaniem, które godzi dostępność nawierzchni dla rowerów, wózków dziecięcych czy wózków inwalidzkich, zapewniając przepuszczalność wody.
Czy nawierzchnie dróg lokalnych mogą być trwałe? To istotne pytanie, które stawiają sobie zarządcy gminnej czy powiatowej sieci drogowej. Odpowiedź na nie jest również ważna dla użytkowników dróg lokalnych. To pytanie staje się szczególnie poważne w kontekście zazwyczaj skromnych budżetów, jakimi dysponują zarządcy dróg lokalnych. Pewną podpowiedzią w tej kwestii może być technologia nawierzchni betonowych.
W kolejnej części cyklu dotyczącego diagnostyki stanu nawierzchni, po przedstawieniu podstawowych celów i środków do realizacji polityki utrzymaniowej oraz informacji o ugięciomierzu dynamicznym FWD, przybliżone zostaną dwie cechy nawierzchni drogowej: równość podłużna i równość poprzeczna. Obie cechy mają duże znaczenie w kontekście komfortu i bezpieczeństwa użytkowania dróg, a także odgrywają ważną rolę w procesie odprowadzania wód opadowych z powierzchni jezdni. Ponadto brak wymaganej równości w kierunku podłużnym i poprzecznym jest bezpośrednio odczuwalny przez kierowców i często jest wymieniany jako najważniejszy mankament zdegradowanej nawierzchni. Warto poznać, jak zbadać równość nawierzchni oraz jak prawidłowo ocenić uzyskane wyniki.
