Mieszanki związane stanowią integralną część konstrukcji drogowej. W przypadku dróg gminnych, powiatowych czy miejskich nie ma obowiązku stosowania się do takich wytycznych, jakie obowiązują na drogach krajowych i autostradach. Natomiast wiadome jest, że konstrukcja drogowa powinna być zaprojektowana w sposób umożliwiający jej ciągłą i bezawaryjną eksploatację.
Stabilizacja gruntu na miejscu jest jedną z praktyk stanowiących podwaliny konstrukcji drogowej. Właściwości gruntu rodzimego lub nasypowego poniżej konstrukcji nawierzchni decydują o projektowaniu i wykonaniu – a co za tym idzie – trwałości samej drogi. Od rodzaju gruntu zależy sposób jego stabilizacji – hydrauliczny, mechaniczny bądź chemiczny. W przypadku gruntów o niskiej nośności należy wzmocnić je poprzez zagęszczanie mechaniczne bądź zmianę składu, czyli dodanie spoiw hydraulicznych czy cementu.
Zapewnienie na długie lata dobrej jakości nawierzchni drogi ciągle jest przedmiotem dyskusji projektantów i wykonawców. W wielu przypadkach trwałość nawierzchni mogłaby zapewnić właściwie wykonana warstwa z betonu asfaltowego o wysokim module sztywności.
Remont dróg niejednokrotnie spędza sen z powiek zarządców. Znalezienie „złotego środka” na przeprowadzenie remontu w sposób efektywny przy często ograniczonym budżecie bywa dość kłopotliwe. Przy konstrukcji podbudowy nawierzchni drogowej rozwiązaniem mogą okazać się mieszanki mineralno-cementowo-emulsyjne, do których stworzenia można wykorzystać materiał z recyklingu.
Gdy kierowcom brakuje wyobraźni to tylko kompleksowe rozwiązania przy przejściach dla pieszych pomogą w zapewnieniu bezpieczeństwa. Aby zapewnić ochronę zwłaszcza w tak newralgicznych miejscach jak centra wsi, przejścia przy szkołach, warto zamontować przy drodze zestaw aktywny do znaku D-6 z całą gamą elementów BRD ograniczających prędkość i zwiększających widoczność.
Obecnie w Europie obserwuje się dynamiczny wzrost zainteresowania samochodami elektrycznymi, który wynika w dużej mierze z przepisów unijnych dotyczących polityki klimatycznej, które zaczną obowiązywać w 2021 r. Dla obiektów użyteczności publicznej konieczne będzie zaprojektowanie właściwej infrastruktury elektronicznej pod kątem zapewnienia mocy dla określonej liczny miejsc parkingowych.
Nawierzchnie brukowcowe to w światowej historii jedne z najstarszych nawierzchni ulepszonych. Ich rozwój następował od starożytności, przez średniowiecze, aż po współczesność. Współcześnie rzadziej stosowane są już nawierzchnie z elementów kamiennych, skutecznie wyparł je beton cementowy, stosowany do produkcji prefabrykowanej kostki drogowej. Dynamiczny rozwój technologii betonu, jak i produkcji elementów betonowych pozwala na uzyskiwanie elementów o bardzo wysokich właściwościach techniczno-użytkowych. Jednocześnie łatwość formowania elementów betonowych pozwala na uzyskiwanie prawie dowolnych kształtów elementów prefabrykowanych.
Projektant powinien uwzględnić przy wymiarowaniu nawierzchni aspekty obciążenia przez dobór odpowiedniego materiału, technologii czy dodatkowego wzmocnienia konstrukcji. Z artykułu dowiesz się jakie czynniki wpływają na trwałość eksploatacyjną drogi oraz na co szczególnie uważać przy projektowaniu optymalnej konstrukcji nawierzchni z wykorzystaniem Katalogów.
Zgodnie z art. 4 pkt. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych pas drogowy jest to wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą.
Granica pasa drogowego powinna zatem rozciągać się w przestrzeni co najmniej do najwyższego elementu infrastruktury drogowej, np. latarni. Nie oznacza to jednak, że granica przestrzenna pasa drogowego jest stała. Każdą sytuację należy rozpatrywać indywidualnie.
Przestrzeń pasa drogowego nie jest nieograniczoną przestrzenią nad i pod jego płaszczyzną poziomą, bowiem nie każdy obiekt, którego rzut poziomy pada na płaszczyznę pasa drogowego stanowi jego zajęcie. Dlatego też każdorazowo konieczna jest wnikliwa analiza sytuacji i określenie, czy dany obiekt na pewno zajmuje przestrzeń pasa drogowego.
