Skrzyżowania wielopoziomowe, czyli węzły drogowe, z reguły powstają dla obsługi kolizyjnych potoków ruchu samochodowego o dużych natężeniach i prędkościach. Wzdłuż dróg, które się na nich krzyżują, konieczne jest oddzielenie ruchu rowerowego od samochodowego. Węzły mają duży potencjał przynajmniej częściowo bezkolizyjnej obsługi ruchu rowerowego przy pomocy dedykowanych lub wspólnie wykorzystywanych obiektów inżynierskich. Bardzo poważnym problemem mogą być jednak stanowiące ich część łącznice, szczególnie jeśli ruch rowerów jest przez nie prowadzony kolizyjnie w jednym poziomie poza zakończeniem łącznicy stanowiącym skrzyżowanie.
Problemem mogą być też często występujące na węzłach duże pochylenia i różnice wysokości. Łącznice projektuje się dla prędkości nie mniejszych niż 30 km/godz. W praktyce zjazdy na łącznice wraz z pasami wyłączeń są projektowane dla prędkości większych. Minimalny dopuszczalny promień łuku łącznicy wynosi aż 25 m przy aż 7-procentowym pochyleniu poprzecznym jezdni. Powoduje to, że przecięcie jezdni łącznicy przejazdem dla rowerzystów jest rozwiązaniem nieczytelnym. Ponadto przecięcie to zawsze wymaga ustalenia pierwszeństwa znakami drogowymi.
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
