Ustawa z 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675) wprowadziła do ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych definicję kanału technologicznego oraz związane z tym pojęciem przepisy.

Obecnie drogi stały się obszarem manifestacji i blokad. Zabezpieczenie drogi przed zagrożeniami płynącymi dla uczestników marszów i blokad stanowi poważny problem dla zarządcy drogi. Jest to nie tylko problem zabezpieczenia i ochrony strajku, lecz także problem zgody w kontekście ewentualnych szkód drogowych.

Zgromadzenie może być rozwiązane przez przedstawiciela organu gminy (zarządcę drogi), jeżeli jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach lub narusza przepisy ustawy Prawo o zgromadzeniach albo przepisy karne, a przewodniczący zgromadzenia, uprzedzony przez przedstawiciela organu gminy o konieczności rozwiązania zgromadzenia, nie rozwiązuje go.

Jednym z zadań zarządcy drogi jest okresowy pomiar poziomów substancji lub energii w środowisku, które zostały do niego wprowadzone w związku z eksploatacją drogi, i przeciwdziałanie zanieczyszczeniom drogowym poprzez zapobieganie lub ograniczanie wprowadzania na pas drogowy określonych substancji lub energii.

„Odpady” oznaczają wszelkie substancje lub przedmioty, które posiadacz usuwa lub powinien usunąć zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego. Odpady na drodze stanowią nie tylko niebezpieczeństwo dla kierujących pojazdami, lecz mają także negatywny wpływ na środowisko.

Zarządca drogi powinien znać regulacje dotyczące lokalizacji reklam w pasie drogowym, które zawarte są w rozdziale 4 ustawy o drogach publicznych, a także zasady wyznaczania kar pieniężnych za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia poprzez umieszczenie w jego obrębie reklamy.

Abstrahując od motywacji pytającego, zdarza się, że zarządca drogi zobligowany jest do udzielenia odpowiedzi na wniosek o udostępnienie informacji publicznej w zakresie dostępu danej działki ewidencyjnej do drogi publicznej. Z tego powodu warto przypomnieć, dlaczego to zagadnienie jest istotne z punktu widzenia przeciętnego uczestnika rynku nieruchomości – zarówno sprzedającego, jak i potencjalnego nabywcy.

Liczne nieścisłości, które można napotkać w obowiązującym rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 2 marca 1999 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, a także znaczny wzrost liczby inwestycji na drogach publicznych spowodowały pilną potrzebę nowelizacji tego aktu prawnego.

Jednymi z najczęstszych przyczyn wypadków drogowych są zła nawierzchnia drogi, błędy w oznakowaniu robót drogowych oraz nadmierna prędkość. O ile ta ostatnia leży w gestii kierowcy, to już za dwie pierwsze odpowiedzialny jest zarządca drogi. Jednym z podstawowych obowiązków zarządcy drogi jest bowiem utrzymanie samej drogi, a także urządzeń zabezpieczających ruch w stanie zdatnym do użytku.

13 listopada 2018 r. Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej podpisał ustawę z 23 października 2018 r. o Funduszu Dróg Samorządowych (Dz.U. z 2018 r., poz. 2161), zwaną dalej u.f.d.s, wprowadzającą istotne zmiany w sposobie i zakresie finansowania inwestycji na drogach publicznych, zarządzanych przez jednostki samorządu terytorialnego.