Prawne Zeszyty Drogowe

FORMY WSPÓŁPRACY GMIN Z PODMIOTAMI PRYWATNYMI W ZAKRESIE PROWADZENIA PARKINGÓW

Zapewnienie odpowiedniej ilości miejsc postojowych oraz jakości świadczonych usług parkingowych, stanowi jeden z mierników prawidłowego zorganizowania ładu komunikacyjnego w gminie. Zwiększenie efektywności gminnych usług parkingowych może nastąpić m.in. poprzez wdrożenie odpowiednio dobranej formuły współpracy pomiędzy podmiotem publicznym a podmiotami prywatnymi.

Formy współpracy

Podstawowymi formami współpracy gminy z podmiotami prywatnymi przy organizacji usług parkingowych są:

  1. dzierżawa gruntu pod parking, z jednoczesnym ograniczeniem swobody dzierżawcy w zakresie prowadzonej działalności,
  2. udzielenie zamówienia publicznego na świadczenie usług parkingowych, z ewentualną dostawą (zapewnieniem) urządzeń niezbędnych do realizacji wskazanej usługi,
  3. zawarcia umowy koncesji na usługi parkingowe,
  4. partnerstwo publiczno-prywatne.

W perspektywie prawnej każda z ww. form jest dostępna w sposób powszechny. Ewentualne utrudnienia we wdrożeniu niektórych spośród nich, mogą wynikać z czynników pozaprawnych np. wynikających z braku zainteresowania podmiotów prywatnych w poniesieniu określonego poziomu ryzyka; braku uzasadnienia ekonomicznego dla poniesienia znacznych wydatków stałych. Ze względu na powyższe, dokonując wyboru odpowiedniej formuły współpracy, warto uwzględnić nie tylko aspekty prawne, ale również czynniki lokalne , np. przeprowadzić konsultacje rynkowe i przeanalizować w sposób kompleksowy materię usług parkingowych.  

 

[ . . . ]

Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.

   
STREFA DLA
PROFESJONALISTÓW

ZOBACZ ARTYKUŁY O TEJ SAMEJ TEMATYCE

KONRAD RÓŻOWICZ wrzesień-październik | 5 (52) 2020

PRZEJĘCIE DROGI PRZEZ GMINĘ

Do gminnej puli terenów komunikacyjnych wlicza się m.in. drogi gminne. Zasób ten może być powiększany nie tylko poprzez działalność inwestycyjną polegającą na zaprojektowaniu i wybudowaniu odcinka sieci drogowej na nieruchomości będącej we władaniu gminy, ale również poprzez inne przejawy aktywności transakcyjnej. We wskazanym zakresie wyróżnić można odpłatne i nieodpłatne nabywanie infrastruktury drogowej, przejmowanie dróg z inicjatywy gminy, albo na skutek aktywności innych podmiotów. Każdy z przejawów działalności inwestycyjnej ma swoją specyfikę, generującą określone korzyści i ryzyka.

PRZEMYSŁAW GOGOJEWICZ wrzesień-październik | 5 (52) 2020

SPECUSTAWA DROGOWA A PRAWO BUDOWLANE

W sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej, nieuregulowanych w ustawie z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, z wyjątkiem art. 28 ust. 2 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. W sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisów ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 802 i 1086 z późn. zm.).