We współczesnym świecie trudno wyobrazić sobie okres wakacyjny lub świąteczny bez różnego rodzaju zbiorowych form spędzania czasu wolnego. Instytucje zajmujące się promowaniem kultury, sztuki, rekreacji, świąt państwowych i kościelnych prześcigają się w organizowaniu festynów, rajdów, imprez przybliżających otaczającą nas przyrodę czy dni promujących kulturę regionalną. Część takich imprez organizowana jest w miejscach specjalnie przygotowanych i nie koliduje z toczącym się w sąsiedztwie życiem codziennym, jednak niektóre z tych przedsięwzięć wymagają przemieszczania się uczestników. Mogą to być imprezy kulturalne, sportowe, religijne oraz rekreacyjne. W ich trakcie tworzone są kolumny pieszych (rajdy, pochody, pielgrzymki), kolumny rowerów czy motorów (rajdy, wyścigi, maratony), a czasami jedne i drugie, przemieszczające się równocześnie. Wielu imprezom regionalnym towarzyszą również przejazdy zaprzęgów konnych, jeźdźców na koniach czy przeprowadzanie różnych innych nietypowych pojazdów lub zwierząt. Są imprezy, które mają charakter stacjonarny, ale korzy- stają z przestrzeni zaliczonej do układu ko- munikacyjnego (fragmenty dróg i placów). We wszystkich przypadkach, gdy masowa im- preza organizowana na terenie otwartym ma odbywać się z wykorzystaniem dróg publicz- nych, wymagane jest uzyskanie zezwolenia na zorganizowanie imprezy na drodze publicznej. Obowiązek poczynienia wszelkich uzgodnień związanych z tym zezwoleniem spoczywa na organizatorze imprezy, a zezwolenie wydaje właściwy zarządca drogi i ruchu.
Publiczny charakter dróg samorządowych
Dobra publiczne mogą mieć różny charakter. Wynika to z jednej strony z ich charakteru związanego z pochodzeniem naturalnym (rzeki, lasy, powietrze, światło), a z drugiej z przeznaczenia prawnego (drogi, mosty). Jedne z nich powstają w wyniku działania sił natury, inne w wyniku działalności człowieka. W praktyce podział ten często się zaciera, ponieważ dobra naturalne coraz częściej poddawane są ingerencji człowieka (np. regulacja rzek). Poza tym dobra publiczne są z reguły własnością publiczną, a ich właścicielem prawnym jest państwo lub jednostki samorządu terytorialnego. Inną cechą dóbr publicznych jest udostępnienie ich do powszechnego korzystania.
Biorąc pod uwagę te cechy – drogi są formą dobra publicznego, za pomocą którego państwo realizuje zadania związane z potrzebą przemieszczania się ludzi, transportu towarów i komunikacji. Zarówno budowa dróg, jak i ich utrzymanie i modernizacja są działaniami związanymi z rozwojem infrastruktury transportu i podlegają odpowiednim jednostkom administracji drogowej i publicznej. Właścicielem dróg krajowych jest Skarb Państwa, drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność województwa, powiatu lub gminy. Właściciel reprezentowany jest przez zarządcę drogi – dla dróg krajowych jest to GDDKiA, dla pozostałych zarządy wojewódzkie, powiatowe, a dla gminnych wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Aby drogi stanowiące sieć komunikacyjną kraju spełniały swoją funkcję, są oczywiście udostępnione do powszechnego korzystania.
Właściciele dróg przy pomocy zarządcy mają za zadanie utrzymywanie ich w takim stanie, aby mogły spełniać podstawową funkcję, jaką jest zapewnienie komunikacji. Jednak zdarzają się sytuacje, w których drogi są wykorzystywane do innych celów. W obecnych czasach można zauważyć rozwój różnorodnej aktywności społecznej realizowanej poprzez imprezy masowe organizowane na otwartej przestrzeni. Są to imprezy kulturalne, sportowe, rekreacyjne, religijne oraz popularyzujące kulturę regionalną, naukę i sztukę. W wielu przypadkach do zorganizowania takiej imprezy konieczne jest wykorzystanie dróg. Trasy biegów, wyścigów kolarskich, przemarszów itp. często przebiegają (przynajmniej częściowo) po drogach publicznych. Ponieważ wolność zgromadzeń pozwala korzystać z dóbr publicznych, czyli ulic, parków, placów, będących najczęściej własnością Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego, organizatorzy korzystają z tego prawa. Wybór miejsca, gdzie odbędzie się impreza publiczna, ma oczywiście znaczenie m.in. ze względu na konieczność uzyskania zgody odpowiedniego podmiotu. W przypadku planowanego przebiegu trasy imprezy po drogach publicznych wymagana jest zgoda zarządcy drogi.
Szczegóły dotyczące postępowania reguluje art. 65 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. W myśl tej ustawy zawody sportowe, rajdy, wyścigi, zgromadzenia i inne imprezy, które powodują utrudnienia w ruchu lub wymagają korzystania z drogi w sposób szczególny, mogą się odbywać pod warunkiem zapewnienia bezpieczeństwa i porządku podczas trwania imprezy oraz uzyskania stosownego zezwolenia na jej przeprowadzenie.
Uzgadnianie trasy imprez publicznych organizowanych na drogach samorządowych
Zezwolenie na wykorzystanie drogi do organizacji imprez masowych wydaje organ zarządzający ruchem na drodze, właściwy ze względu na miejsce rozpoczęcia imprezy. Jeżeli impreza przemieszcza się przez kilka dróg zarządzanych przez różne organy, nie jest wymagane zwracanie się o wydanie zezwolenia do każdego z zarządców.
W celu zorganizowania imprezy publicznej powodującej utrudnienia w ruchu i zajmującej na pewien okres fragment drogi należy przede wszystkim uzgodnić z zarządcą drogi przebieg trasy. Kolejnym krokiem jest złożenie wniosku o wyrażenie zgody na zorganizowanie zgromadzenia na drodze publicznej (wzór wniosku przedstawia rysunek 1). Wniosek taki zawiera podstawowe informacje o planowanej imprezie, a w szczególności:
- nazwę i siedzibę organizatora marszu, wyścigu, procesji, pielgrzymki albo innej uroczystości o charakterze masowym, adres i numer telefonu,
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
