Projektowanie

MNIEJ REKLAM W MIEŚCIE OZNACZA WIĘCEJ PORZĄDKU

Obecnie liczba obowiązujących uchwał krajobrazowych w miastach jest wciąż niewielka, a wiele procedur zostało wstrzymanych i wymaga powtórzenia ze względu na wyrok Trybunału, o którym więcej pisaliśmy w pierwszej części artykułu zamieszczonej w listopadowym wydaniu czasopisma „Drogi Samorządowe”. Ta sytuacja wpływa na tempo wprowadzania nowych regulacji oraz powoduje niepewność wśród samorządów i przedsiębiorców. Jak w praktyce radzą sobie z tym problemem samorządy?

Polskie miasta stoją przed własnymi wyzwaniami związanymi z regulacją reklam w przestrzeni publicznej. Jedne koncentrują się na ochronie zabytków oraz historycznej tkanki miejskiej, inne – szczególnie te nastawione na ruch turystyczny – starają się wyważyć obecność reklam, pozwalając na nie w określonych miejscach, by promować lokalne atrakcje, usługi czy wydarzenia, jednocześnie dbając o to, by nie zakłócały one odbioru walorów turystycznych i nie dominowały nad historyczną zabudową. Jakie konkretne zasady dotyczące lokalizowania reklam wprowadziły wybrane gminy, w których uchwała reklamowa obowiązuje?

 

GDAŃSK

Uchwała reklamowa w Gdańsku obowiązuje od 2018 r., a zatem była jedną z pierwszych. (Uchwała nr XLVIII/1465/18 Rady Miasta Gdańska z dnia 22 lutego 2018 r.). W uchwale sformułowano zasady umieszczania szyldów, reklam wolnostojących i reklam na budynku. Każdy z wymienionych typów został opisany za pomocą parametrów określających ich rodzaj, wielkość i miejsce usytuowania, np. na budynku. Parametry te zależą nie tylko od typu obiektu, ale również od lokalizacji w mieście – w zależności od strefy.

Wprowadzono zakaz umieszczania banerów na ogrodzeniach i balkonach, sytuowania tablic reklamowych i urządzeń reklamowych w odległości mniejszej niż 0,5 m od tablic z numerami porządkowymi nieruchomości oraz nazwami ulic, sytuowania tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego w sposób zawężający chodniki i ciągi piesze do szerokości mniejszej niż 2 m, przesłaniania otworów okiennych lub drzwiowych, przeszkleń oraz detali architektonicznych, z wyłączeniem reklam wykonanych z giętych lamp neonowych oraz znaków bez tła. Wprowadzono także zakaz wyklejania całej powierzchni witryn sklepowych.

Bardzo szczegółowo określono dopuszczalną liczbę szyldów. Ponadto dopuszczono sytuowanie szyldów równoległych, w formie znaków bez tła, o wysokości znaków nie więcej niż 0,15 m, na obiektach wyposażenia ogródków gastronomicznych, w szczególności na lambrekinach parasoli lub markiz, z wyłączeniem przegrodzeń (w tym donic). Dopuszczalna powierzchnia służąca ekspozycji reklamy wynosi do 20% powierzchni płaszczyzny, na której jest sytuowana.

W odniesieniu do tablic reklamowych i urządzeń reklamowych innych niż szyldy przyjęto ogólne zasady w postaci zakazu montowania na tablicach reklamowych lub urządzeniach reklamowych elementów konstrukcyjnych w postaci podestów, sytuowania tablic reklamowych i urządzeń reklamowych:

  • na terenach wód powierzchniowych i urządzeniach melioracji wodnych,
  • na urządzeniach bezpieczeństwa ruchu drogowego,
  • na dachach obiektów budowlanych, kominach, attykach i okapach dachów,
  • w formie banerów reklamowych i siatek reklamowych.

Ponadto sformułowano szczegółowe ustalenia dla poszczególnych obszarów, Miasto Gdańsk podzielono w uchwale na 8 obszarów historyczno-funkcjonalnych.

 

POZNAŃ

Uchwała krajobrazowa Miasta Poznania, przyjęta została dnia 11 lipca 2023 r. (nr LXXXVIII/1671/VIII/2023). Uchwała dzieli Poznań na cztery obszary o zróżnicowanym poziomie dopuszczalnych ingerencji reklamowych: obszar staromiejski, centrum i historyczne dzielnice, obszar zurbanizowany oraz obszar przyrodniczy. Dla każdego z tych obszarów ustalono szczegółowe reguły sytuowania reklam i szyldów, ich dopuszczalne gabaryty, liczbę, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów, z jakich mogą być wykonane.

W obszarze staromiejskim i centrum miasta obowiązują najsurowsze ograniczenia. Dopuszcza się tu wyłącznie niewielkie, estetyczne formy reklam, takie jak gabloty, szyldy przy wejściach do lokali, napisy w witrynach czy murale o ograniczonej powierzchni. W oknie lokalu niemieszkalnego znajdującego się w parterze budynku, kiosku ulicznego lub pawilonu sprzedaży ulicznej dopuszcza się tablice reklamowe lub urządzenia reklamowe, z wyłączeniem wyświetlaczy, w odległości nie większej niż 0,2 m od wewnętrznej strony szyby i powierzchni ekspozycji reklamy nie większej niż 30% powierzchni okna.

Reklamy nie mogą zasłaniać detali architektonicznych budynków, w tym gzymsów, obramień, balkonów, okien i drzwi. Wprowadza się również zakaz stosowania urządzeń reklamowych na terenach zieleni, zbiornikach wodnych, obszarach przyrodniczych i w formie słupów reklamowych na przystankach komunikacji miejskiej wyposażonych w citylighty. Określono dopuszczalną liczbę szyldów w liczbie nie więcej niż dwóch form szyldów, przy czym łączna ich liczba nie może przekroczyć dziesięć sztuk.

Uchwała w sposób precyzyjny definiuje poszczególne formy reklam od banerów, przez citylighty i billboardy, po pylony, ekspozytory czy słupy reklamowe. Dla każdej z nich określono dopuszczalne wymiary, sposób lokalizacji i warunki sytuowania w zależności od strefy.

W zakresie materiałów dopuszczonych do wykonywania urządzeń reklamowych i szyldów uchwała wskazuje między innymi metal, drewno, szkło, płyty kompozytowe i beton, a w przypadku banerów również tkaniny sztuczne. Zakazuje się natomiast stosowania tworzyw sztucznych nieimitujących materiałów naturalnych oraz elementów o charakterze odblaskowym.

 

Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.

   
STREFA DLA
PROFESJONALISTÓW

ZOBACZ ARTYKUŁY O TEJ SAMEJ TEMATYCE

ANNA BRYŁA IRENA NOGAL listopad-grudzień | 1 (84) 2025

SUMP JAKO FUNDAMENT TRANSFORMACJI MIEJSKIEJ MOBILNOŚCI

Rosnące wyzwania w obszarach funkcjonalnych miast – degradacja środowiska, zatłoczenie (korki) oraz bezpieczeństwo ruchu – wymuszają redefinicję paradygmatu inżynierii miejskiej. Dotychczasowy model planowania transportu, oparty na modernizmie („więcej infrastruktury dla rosnącego ruchu samochodowego”), okazał się niewydolny. Kluczową odpowiedzią na tę sytuację jest Plan Zrównoważonej Mobilności Miejskiej, czyli SUMP.

ALICJA SOŁOWCZUK STANISŁAW MAJER styczeń-luty | 1 (84) 2026

REKOMENDACJE POPRAWY INFRASTRUKTURY W STREFACH PRZEJŚCIOWYCH

Jest wiele rozmaitych narzędzi i metod pozwalających uspokoić ruch. W pierwszej części artykułu, który został zamieszczony w listopadowym wydaniu „Dróg Samorządowych”, zaprezentowano przegląd dotychczasowych wytycznych oraz omówiono błędy projektowe i wykonawcze. Poniżej przedstawiono rekomendacje dotyczące wprowadzenia różnych elementów infrastruktury drogowej, które mogą skutecznie przyczynić się do uzyskania oczekiwanej redukcji prędkości.