

trzeba pamiętać, iż względy ekonomiczne nie powinny
całkowicie przysłonić kwestii estetycznych – projektant
powinien znaleźć tzw. złoty środek.
Układ parkowania względem jezdni
Kąt, pod jakim projektant usytuuje stanowiska postojowe,
zwykle podyktowany jest możliwością uzyskania jak naj-
większej liczby stanowisk. Dlatego też najczęściej spoty-
ka się parkingi z miejscami postojowymi pod kątem 90°
w stosunku do jezdni, choć z punktu widzenia kierowcy jest
to najtrudniejszy manewr. W pobliżu miejsc usługowych
zaleca się więc projektowanie stanowisk pod kątem 60°.
Podczas projektowania układu stanowisk postojowych
nie należy kierować się tylko jednym układem parkowania
względem jezdni. Dzięki zastosowaniu mieszanego układu
(połączeniu np. parkowania równoległego i skośnego) zy-
skuje się kilka dodatkowych stanowisk. Ten zabieg spraw-
dza się zwłaszcza w miejscach o niejednorodnych kształ-
tach – uzyskuje się wtedy najlepsze wyniki wykorzystania
powierzchni. Kolejnym zabiegiem może być rezygnacja
z dwukierunkowego ruchu na rzecz jednokierunkowego –
powoduje to uzyskanie dodatkowego miejsca.
Oznakowanie parkingów
Ważnym elementem projektowania jest oznakowanie
parkingów. Szczegółowe wytyczne zawiera ww. roz-
porządzenie
3
. Należy jednak pamiętać, iż oznakowanie
wykonane np. poprzez ułożenie kostki brukowej innego
koloru we wzór znaku P-18 nie jest prawomocne. Ty-
czy się to także wszelkiego rodzaju innych oznaczeń.
Dopóki miejsca postojowe, oznaczone w ten sposób,
znajdują się na terenie prywatnym, przepisy te mogą być
respektowane jedynie uznaniowo. Błędem jest natomiast
zastosowanie takich zabiegów na drogach publicznych –
w tych miejscach należy stosować się bezpośrednio do
obowiązującego ustawodawstwa. Dobrą praktyką jest
stosowanie ustaw i rozporządzeń także na prywatnych
i wewnętrznych drogach i terenach – jest to dużym uła-
twieniem dla większości kierowców.
Dostęp osób niepełnosprawnych
Rozporządzenia z 1999 r.
2
i z 2002 r.
4
jako pierwsze
podjęły temat parkingów oraz ich podstaw prawnych.
Wcześniejsze projekty parkingów najczęściej występu-
jących na terenach osiedli powstałych w latach 80. były
tworzone raczej intuicyjnie. Istnieją np. parkingi położone
ok. 2 m niżej niż jezdnia, z których wyjazdy są nie lada
wyzwaniem. Ponadto, projektowane w tamtych czasach
parkingi w ogóle nie uwzględniały potrzeb osób niepełno-
sprawnych – dostęp do parkingów starego typu wyklucza
Rys. 2. Schemat różnych układów stanowisk względem jezdni
Rys. 3. Przykłady parkingów: a) odsunięty od jezdni, b) wzdłuż jezdni
Rys. 4. Przykłady różnych układów stanowisk postojowych
54
N R 6 L U T Y 2 0 1 3
Projektowanie