

na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się
przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu prze-
strzennym.
Wyłączenie stosowania przepisów PlanZagosp-
PrzestrzU odnosi się jedynie do postępowania w spra-
wach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji
drogowej. Oznacza to, iż dopuszczalne jest ustalenie
lokalizacji drogi publicznej zgodnie z przepisami Plan-
ZagospPrzestrzU poprzez ustalenie przeznaczenia
terenu w planie miejscowym lub decyzji o lokalizacji
inwestycji celu publicznego.
Prowadzi to do wniosku, iż właściwy zarządca
drogi publicznej może dokonać wyboru, czy rozstrzy-
gnięcia umożliwiające mu podjęcie realizacji inwestycji
drogowej zamierza uzyskać na podstawie przepisów
ogólnych, czy też w szczególnym trybie, uregulowanym
w ZasInwDrU
2
. Należy jednakże podkreślić, iż fakt,
że w odniesieniu do planowanej inwestycji drogowej
dokonano już przeznaczenia terenów pod drogę w pla-
nie miejscowym lub w decyzji o lokalizacji inwestycji
celu publicznego, nie stoi na przeszkodzie zastosowa-
nia przepisów ZasInwDrU, jeżeli tylko inwestor uzna
takie rozwiązanie za efektywniejsze.
Przechodząc do omawiania relacji między Za-
sInwDrU a przepisami Prawa budowlanego, należy
w szczególności odnieść się do przedmiotowego za-
kresu stosowania omawianej ustawy. Pozwoli to na pre-
cyzyjne ustalenie, kiedy właściwy zarządca drogi może
wystąpić z wnioskiem
o wydanie decyzji o ze-
zwoleniu na realizację
inwestycji drogowej,
a kiedy konieczne jest
przeprowadzenie po-
stępowania według
przepisów ogólnych.
Definicja drogi
publicznej
Artykuł 1 ust. 1 ustawy
ZasInwDr określa za-
sady i warunki przygo-
towania inwestycji w za-
kresie dróg publicznych
w rozumieniu przepisów
Ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.). Aby więc ustalić,
jakiego rodzaju roboty budowlane mogą być realizowane
w szczególnym trybie, należy w pierwszej kolejności
odnieść się do definicji drogi publicznej.
Zgodnie z art. 1 Ustawy o drogach publicznych,
drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie tej
ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może ko-
rzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ogra-
niczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub
innych przepisach szczególnych. Drogi publiczne,
ze względu na funkcje w sieci drogowej, dzielą się
na krajowe, wojewódzkie, powiatowe oraz gminne.
O zaliczeniu drogi do odpowiedniej kategorii roz-
strzyga:
• w odniesieniu do dróg krajowych – minister właściwy
do spraw transportu w porozumieniu z ministrami wła-
ściwymi do spraw administracji publicznej, spraw we-
wnętrznych oraz ministrem obrony narodowej, po za-
sięgnięciu opinii właściwych sejmików województw,
a w miastach na prawach powiatu – opinii rad miast,
w drodze rozporządzenia;
• w odniesieniu do dróg wojewódzkich – sejmik woje-
wództwa w porozumieniu z ministrami właściwymi
do spraw transportu oraz obrony narodowej, w dro-
dze uchwały;
• w odniesieniu do dróg powiatowych – rada powiatu
w porozumieniu z zarządem województwa, po zasię-
gnięciu opinii wójtów (burmistrzów, prezydentów miast)
gmin, na obszarze których przebiega droga, oraz za-
rządów sąsiednich powiatów, a w miastach na prawach
powiatu – opiniii prezydentów miast, w drodze uchwały;
• w odniesieniu do dróg gminnych – rada gminy po za-
sięgnięciu opinii właściwego zarządu powiatu, w dro-
dze uchwały.
Jak z tego wynika, szczególna procedura określo-
na w ustawie ZasInwDr znajduje zastosowanie jedynie
do inwestycji dotyczących dróg krajowych, wojewódz-
kich, powiatowych i gminnych.
Wyroki NSA
Taka konkluzja jest zgodna ze stanowiskiem Na-
czelnego Sądu Administracyjnego zaprezentowa-
nym w wyrokach z 25 listopada 2008 r. (sygn. akt
II OSK 1111/08) i z 27 sierpnia 2009 r. (sygn. akt
II OSK 881/09). W orzeczeniach tych NSA przyjął,
że uproszczone zasady i procedury przygotowania
i realizacji inwestycji drogowych, określone w Ustawie
o szczególnych zasadach przygotowania i realiza-
cji inwestycji w zakresie dróg publicznych, mające
na celu przyspieszenie procesu rozwoju infrastruktury
drogowej w Polsce, mają zastosowanie do inwestycji
mających na celu budowę (rozbudowę) dróg innych
niż drogi wewnętrzne, w rozumieniu Ustawy o dro-
gach publicznych.
Drogą publiczną jest
droga zaliczona do
jednej z kategorii dróg,
z której może korzystać
każdy, zgodnie z jej
przeznaczeniem,
z ograniczeniami
i wyjątkami określonymi
w ustawie o drogach
publicznych lub innych
przepisach.
42
N R 6 L U T Y 2 0 1 3
prawne zes zyty drogowe