15 / 68
po zakodowaniu danych, wypełniane jest przez program
komputerowy ARKUSZ, wyliczający końcową ocenę
ogólną. W zależności od natężenia szkody i intensywno-
ści jej występowania program ten, zgodnie z ustalonymi
procedurami i algorytmami, przyznaje określoną liczbę
ujemnych „punktów karnych”, przy założeniu że w stanie
idealnym nawierzchnia ma 0 pkt („stan zero”). Ocena
ogólna dla odpowiedniego odcinka identyfikacyjnego
zależy od sumy przyznanych „punktów karnych”.
Pięć poziomów stanu nawierzchni
W zależności od sumy takich punktów, przyzna-
wanych za stwierdzone uszkodzenia nawierzchni jezdni,
rozróżnia się pięć poziomów stanu nawierzchni:
• stan bardzo dobry,
• stan dobry,
• stan ostrzegawczy,
• stan zły,
• stan bardzo zły.
Niejednokrotnie odcinki jezdni, na których prowadzo-
ne są prace w ramach wizualnej oceny stanu nawierzchni
wg metody BIKB-IBDM, dodatkowo dokumentowane są
w formie fotorejestracji, zintegrowanej z wynikami metody
poprzez ten sam system referencyjny (rys. 4).
Zastosowanie wyników oceny stanu
nawierzchni
Wyniki oceny wizualnej stanu nawierzchni jezdni, prze-
prowadzonej metodą BIKB-IBDM, w praktyce można wyko-
rzystywać na dwóch poziomach zarządzania drogami [2].
Na poziomie sieci drogowej:
• jako element prezentacji stanu eksploatacyjnego sieci
drogowej (np. w formie tzw. mapy stanu – rys. 5, statystyki
– rys. 6 lub profilu tematycznego – rys. 7), przekazywanej
do tzw. decydentów (rad gmin, powiatów itd.). Wyniki oce-
ny mogą być pomocne przy opracowywaniu kryteriów
technicznych dla podziału środków finansowych;
• jako element banku danych drogowych, który zawiera
zbiór ocen określonych wg jednolitego systemu punktacji;
• w opracowywaniu kolejności planowanych zabiegów
utrzymaniowych;
• jako składową w procesie utrzymania sieci drogowej,
głównie przy podziale na odcinki jednorodne pod wzglę-
dem stanu i technologii naprawy;
• do prowadzenia monitoringu stanu sieci drogowej
oraz do wykorzystywania w tzw. PMS-ach (syste-
mach zarządzania nawierzchniami – ang.
Pavement
Management Systems
) jako dane wejściowe w mo-
delach degradacji nawierzchni.
Rys. 4. Przykład
integrowania różnych
typów działania na sieci
dróg, dowiązanej do
systemu referencyjnego –
tu zestawienie podglądu
fotorejestracji z podglądem
formularzy oceny
i widokiem mapy stanu
[opracowanie BBPBK
TRANSCOMP Sp. z o.o.]
d r o g i g m i n n e i p o w i at o w e
utrzymanie dróg
13