12 / 68
jest ono wprowadzane do metody. Według procedu-
ry, każdemu zastosowanemu kryterium w katalogu
uszkodzeń nawierzchni podporządkowany jest po-
dział uszkodzeń oraz system oceny punktowej (wagi
każdego uszkodzenia).
Metodę stosuje się do oceny stanu nawierzchni jezdni
bitumicznych, z betonu cementowego i z elementów drobno-
wymiarowych, takich jak:
trylinka, kostka kamienna
i betonowa, klinkier oraz
bruk/brukowiec. Ponie-
waż każdy z wymienio-
nych typów nawierzchni
charakteryzuje się specy-
ficznymi rodzajami uszko-
dzeń (a w konsekwencji,
co najważniejsze, także
innymi sposobami na-
praw), inaczej wygląda też
sposób ich inwentaryzacji.
Tryb identyfikacji i oceny
Ocena na podstawie metody BIKB-IBDM dokonywana
jest w dwóch etapach (rys. 1):
• I etap – identyfikacja (inwentaryzacja) uszkodzeń – dzia-
łania prowadzone w terenie, polegające na wypełnieniu
przez obserwatora specjalnie opracowanego w tym celu
arkusza oceny, oddzielnie dla każdego odcinka identyfika-
cyjnego, na jakie (w dowiązaniu do przyjętego rozwiązania
systemu referencyjnego) podzielona jest dana droga,
• II etap – ocena (punktowa) wykonywana przez oprogra-
mowanie komputerowe (program ARKUSZ), przeliczające
zanotowane przez obserwatora uszkodzenia na wynik
końcowy, zgodnie z założonymi algorytmami.
Odcinki identyfikacyjne
Jezdnię poddawaną ocenie – a w zasadzie jej kolejne
odcinki międzywęzłowe, dowiązane do systemu refe-
rencyjnego – dzieli się na tzw. odcinki identyfikacyjne,
przy założeniu, że jeden odcinek nie może być dłuższy
niż 100 m i krótszy niż 30 m. Do pomiaru długości w te-
renie zazwyczaj wystarczy użycie kółka pomiarowego.
Jeżeli jednak podczas przeglądu okaże się, że na wy-
typowanym wcześniej odcinku identyfikacyjnym stan
nawierzchni jezdni znacznie się zmienia, należy podzielić
go na części o w miarę jednorodnym stanie nawierzchni.
W praktyce chodzi o wytypowanie w ciągu danej
drogi miejsc o podobnej koncentracji zniszczeń i niedo-
puszczenie do ich „rozmycia się” przez proporcjonalne
rozciągnięcie identyfikacji na długi odcinek.
System referencyjny
Ten tryb postępowania, opartego na systemie referencyj-
nym, niezależnie od uwarunkowań formalnych, wynika-
jących § 8 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z 16 lutego 2005 r. w sprawie sposobu numeracji i ewidencji
Metodę stosuje się do oceny
stanu nawierzchni jezdni
bitumicznych, z betonu
cementowego i z elementów
drobnowymiarowych,
takich jak: trylinka, kostka
kamienna i betonowa,
klinkier oraz bruk/brukowiec.
Rys. 1. Struktura
metody BIKB-IBDM
N R 6 L U T Y 2 0 1 3
10
utrzymanie dróg