Utrzymanie dróg

OCHRONA OTOCZENIA DRÓG PRZED HAŁASEM

Podstawowym obowiązującym w Polsce aktem prawnym z zakresu ochrony przed hałasem jest ustawa – Prawo ochrony środowiska. Od momentu wprowadzenia w roku 2001 ustawa ta była wielokrotnie nowelizowana [6]. Przepisy tej ustawy traktują hałas jako zanieczyszczenie środowiska i dlatego przyjmują takie same ogólne zasady, obowiązki i formy postępowania jak w pozostałych działach ochrony środowiska. Ustawa nakłada obowiązek tworzenia programów ochrony środowiska przed hałasem, które powinny powstawać na podstawie sporządzonych map akustycznych aglomeracji i terenów wokół dróg, lotnisk, a także linii kolejowych. Zgodnie z tą ustawą ochrona przed hałasem polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu akustycznego środowiska.

Wiąże się to z obowiązkiem utrzymania poziomu hałasu poniżej dopuszczalnego lub co najmniej na tym poziomie oraz zmniejszenia go do poziomu dopuszczalnego, gdy jest on przekroczony. Chcąc ocenić stan akustyczny drogi, należy wziąć pod uwagę wszystkie źródła hałasu (dźwięku) powstałego wskutek działania analizowanego przedsięwzięcia.

W roku 2005 wprowadzono tzw. wskaźniki hałasu LDWN i LN. Obecnie są one podstawą wprowadzenia długookresowej oceny w zakresie ochrony środowiska przed hałasem oraz ustalenia warunków i kontroli emisji hałasu. Wskaźnik LDWN dotyczy długookresowego średniego poziomu dźwięku. Liczony jest w okresie całego roku z uwzględnieniem podziału doby na pory: dnia (6:00–18:00), wieczoru (18:00–22:00) i nocy (22:00–6:00). Wskaźnik LN dotyczy długookresowego średniego poziomu dźwięku i jest liczony w okresie całego roku w porze nocy (22:00–6:00). Wskaźniki te wykorzystuje się do prowadzenia długookresowej polityki ochrony środowiska przed hałasem i do opracowywania programów ochrony przed hałasem i map akustycznych [4].

W celu pomiarów hałasu prowadzonych w okresie jednej doby wprowadzono wskaźniki LAeqD i LAegN. Wskaźnik LAeqD oznacza równoważny poziom hałasu dla pory dnia (6:00–22:00), a wskaźnik LAeqD oznacza równoważny poziom hałasu dla pory nocy (22:00–6:00). Służą one do ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska, a przede wszystkim są opracowywane w celu wydawania decyzji o dopuszczalnych poziomach hałasu.

Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.

   
STREFA DLA
PROFESJONALISTÓW

ZOBACZ ARTYKUŁY O TEJ SAMEJ TEMATYCE

MIRON TADYCH wrzesień-październik | 5 (82) 2025

BUDOWA DRÓG W ZWIĄZKU Z INWESTYCJĄ NIEDROGOWĄ

Infrastruktura drogowa stanowi krwiobieg każdego rozwiniętego obszaru, będąc fundamentalnym elementem wspierającym rozwój gospodarczy i społeczny. Zapewnia dostępność komunikacyjną, umożliwia realizację nowych inwestycji oraz bezpośrednio wpływa na jakość życia mieszkańców. Zgodnie z polskim porządkiem prawnym budowa i utrzymanie dróg publicznych należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego (JST), finansowanych co do zasady z ich budżetów. Jednakże rosnące potrzeby inwestycyjne, wynikające z dynamicznego rozwoju miast i regionów, często przekraczają możliwości finansowe samorządów. W obliczu tych wyzwań partycypacja inwestorów prywatnych w budowie i przebudowie dróg publicznych staje się nie tylko pożądanym, ale wręcz kluczowym elementem strategii rozwoju infrastrukturalnego.

MICHAŁ STAWOWIAK wrzesień-październik | 5 (82) 2025

ODWODNIENIA DRÓG – PRZEGLĄD ROZWIĄZAŃ

Podczas wykonywania liniowych robót ziemnych istnieje, przy dużych opadach deszczu, zagrożenie uszkodzenia wykonywanej budowli ziemnej. Dotyczy to nasypów i wykopów. Z tego powodu wykonuje się odpowiednie odwodnienie zarówno w czasie kształtowania nasypów, jak i podczas wykonywania robót nawierzchniowych. W trakcie robót odwadniających należy zadbać o odpowiednie kształtowanie skarp, które powinny być obsiane trawą, oraz system odprowadzenia wody podczas robót nawierzchniowych, wzdłuż kształtowanej skarpy, z zastosowaniem rury polietylenowej odprowadzającej wodę. Szczególnie ważne jest zabezpieczenie nowych skarp przed napływającą wodą i odprowadzenie tej wody bezpośrednio do rowu wykonanego przy dolnej krawędzi skarpy.