•
Uszorstnienie nawierzchni
W przypadku nawierzchni, które podczas długolet-
niej eksploatacji uległy wypolerowaniu w warstwie
ścieralnej, często szorstkość można poprawić po-
przez rozgrzanie, spulchnienie i ponowne zagęsz-
czenie warstwy. Jednak czasami zabieg ten może
okazać się niewystarczający, szczególnie przy na-
wierzchniach, które utraciły swoją szorstkość wsku-
tek nadmiernej ilości lepiszcza. Proces remixingu
wychodzi naprzeciw tym problemom, umożliwiając
wprowadzenie do istniejącej warstwy suchej mie-
szanki mineralnej i wymieszanie jej z odzyskaną
mieszanką mineralno-asfaltową. Zabieg ten usunie
przyczynę nadmiernej śliskości nawierzchni, dodat-
kowo zwiększając jej stabilność. Wzrost szorstkości
jezdni zwiększa bezpieczeństwo ruchu, szczególnie
w niekorzystnych warunkach atmosferycznych,
np. podczas opadów deszczu, gdy droga hamo-
wania ulega znacznemu wydłużeniu. Trwałość
uszorstnienia jest zależna od wielu czynników,
w tym głównie od zastosowanego kruszywa i jego
odporności na rozdrabnianie oraz odpowiednio
dobranej ilości asfaltu.
•
Naprawa zdeformowanych warstw ścieralnych
Jeżeli deformacje ograniczone są do warstwy ście-
ralnej, to naprawę można wykonać poprzez wymie-
szanie istniejącej warstwy z nową, bardziej stabilną
mieszanką mineralno-asfaltową. Zaleca się, aby
mieszanka uzupełniająca charakteryzowała się le-
piszczem o małej wrażliwości termicznej (o dużym
indeksie penetracji). W razie potrzeby nowy asfalt
można wzbogacić o modyfikatory w postaci polime-
rów, aby uzyskać szerszy zakres stanu lepkosprę-
żystego nowej warstwy. W przypadku gdy istniejąca
warstwa ścieralna jest niestabilna ze względu na nad-
mierną ilość lepiszcza, zaleca się dodanie suchego
lub lekko otoczonego piasku, co powinno wystarczyć
do zapewnienia wymaganego wzrostu stabilności
nawierzchni.
Nawierzchnie, które charakteryzują się stosunkowo
niedużymi nierównościami podłużnymi i poprzecznymi,
mogą zostać naprawione poprzez ponowne ich wyprofi-
lowanie na gorąco, bez konieczności dodawania nowego
materiału w postaci lepiszcza lub kruszywa. Jednakże
zastosowanie takiego zabiegu remontowego wymaga
bardzo dokładnej oceny przyczyny powstania uszko-
dzeń i stwierdzenia odpowiedniej nośności zarówno
podbudowy, jak i warstwy ścieralnej.
•
Naprawa spękanych warstw ścieralnych
Spękania występujące w warstwie ścieralnej mogą
być objawem starzenia się i twardnienia asfaltu. Sku-
teczną metodą walki z tym problemem jest wymie-
szanie istniejącej mieszanki z nową, wyprodukowaną
na bazie miękkiego asfaltu. Zabieg ten spowoduje
skuteczne zmiękczenie asfaltu występującego w ist-
niejącej warstwie ścieralnej i zapobiegnie ponowne-
mu wystąpieniu tego typu spękań w założonym okre-
sie eksploatacji nawierzchni. Dopuszcza się również
dodanie specjalnych środków recyklujących w celu
regeneracji starego asfaltu – poprzez spryskanie nimi
rozgrzanej i spulchnionej warstwy nawierzchni.
Remixing plus i repaving
Technologia repavingu polega na wbudowaniu nowego
dywanika asfaltowego, często o małych grubościach
(tzw. cienkie i ultracienkie warstwy asfaltowe), na wcze-
śniej rozgrzaną, spulchnioną i ponownie wyprofilowaną
starą warstwę ścieralną nawierzchni. Metoda remixing
plus umożliwia ponadto wprowadzenie, podczas pro-
cesu profilowania istniejącej starej warstwy, dodatków
w postaci nowej mieszanki (asfaltu i kruszywa). Zabieg
ten ma na celu poprawę parametrów gotowej MMA.
Technologia repavingu została opracowana przez
firmy Wirtgen i Cutler. Pierwszy raz zastosowaną ją
w 1976 r. w RFN [1]. Całość procesu może wykonywać
jedna maszyna, zwana remixerem lub repaverem. Wy-
korzystanie tych metod pozwala na stworzenie warstw
bardziej wytrzymałych i stabilnych niż w przypadku tech-
nologii remixingu i reformingu, lecz jednocześnie wiąże
się z większymi kosztami wykonania i koniecznością
dowozu nowej mieszanki do wykonania dywanika. Dzięki
wykorzystaniu starych warstw nawierzchni standardo-
wą grubość nakładki asfaltowej można zredukować
z 4–5 cm do 1,5–3 cm, przy zachowaniu bardzo dobrych
właściwości wytrzymałościowych oraz użytkowych go-
towej nawierzchni.
Fot. Wirtgen
N R 6 L U T Y 2 0 1 3
6
utrzymanie dróg