Rozważania dotyczące tematyki niniejszego artykułu warto rozpocząć od przybliżenia cech konstrukcyjnych najcięższych maszyn służących do zagęszczania nawierzchni bitumicznych, jakimi są walce drogowe.
Walcem drogowym nazywamy maszynę drogową składającą się z zespołu cylindrycznych walców, zwanych wałami, służących do zagęszczania powierzchni gruntu lub warstw nawierzchni drogowej. obecnie konstruowanych walcach drogowych dąży się do zapewnienia płynnego rozruchu i minimalnych strat czasu związanych ze zmianą kierunku jazdy walca. Nacisk liniowy wału walca musi być dostosowany do rodzaju zagęszczonego materiału, a średnica pojazdu musi być tak dobrana, by uniemożliwić przesuwanie się materiału przed nim i zapobiegać niepożądanemu zjawisku tworzenia się wzniesień (muld) deformujących powierzchnię podłoża. Zjawisko to jest spowodowane wypieraniem wałowanego materiału w obszar znajdujący się przed wałem nienapędzanym. Przed wałem napędzanym zjawisko to nie występuje. Dążeniem w nowoczesnych konstrukcjach walców jest wykonywanie napędu na wszystkie wały. Nie bez znaczenia jest także zwrotność i niezawodność walca drogowego. Wałowanie nawierzchni bitumicznych ze względu na szybkie stygnięcie i twardnienie masy nawierzchniowej odbywa się krótkimi odcinkami. Wymaga to częstych i szybkich zmian kierunku wałowania. Przełączenie kierunku jazdy musi następować możliwie szybko, gdyż inaczej walec grzęźnie w miękkiej, gorącej mieszance wałowanej, dając początek zagłębieniom i nierównościom [1]. Ruszanie walcem z miejsca powinno odbywać się płynnie i bez szarpnięć. Płynne ruszanie walca wspomagają stosowane obecnie napędy hydrauliczne, hydrostatyczne lub hydrokinetyczne ze zmiennikami momentu. Na gładkość wałowanej powierzchni wpływa: » dobór średnicy wałów walca, » dobór liczby wałów, » właściwe rozwiązanie konstrukcyjne układu napędu walca i układu ramy.
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.