Projektując drogi dla rowerów, należy zawsze brać pod uwagę warunki lokalne i natężenie ruchu, ale również dostępność obszaru, skrócenie dojazdu i zapewnienie konkurencyjności roweru wobec samochodu. Z założenia powinny być one dwukierunkowe, jednak nie zawsze poprowadzenie dwukierunkowej drogi dla rowerów wzdłuż ulicy jest prawidłowym rozwiązaniem.
Drogi dla rowerów powinny być w zasadzie dwukierunkowe. Wynika to z ogólnych warunkówich stosowania: przy drogach wyższych klas, o wyższej prędkości dopuszczalnej i miarodajne joraz mniejszej liczbie skrzyżowań na kilometr. Jeden kierunek ruchu w takiej sytuacji oznacza dla połowy relacji sprzeczność z wymaganiami CROW: większy współczynnik wydłużenia (konieczność objazdu do najbliższego, daleko położonego skrzyżowania), większe ryzyko kolizji (konieczność przekraczania osi jezdni) i większy wskaźnik opóźnienia (konieczność oczekiwania na przejazd przez jezdnię).
Należy jednak pamiętać, że dwukierunkowy ruch rowerowy na drogach dla rowerów zwiększa ryzyko wypadków i kolizji na skrzyżowaniach bez sygnalizacji świetlnej. Wynika to z faktu, że kierujący samochodami wyjeżdżający z dróg podporządkowanych odruchowo patrzą przede wszystkim w lewo, skąd nadjeżdżają samochody. Patrząc ewentualnie w prawo (tylko w przypadku zamiaru skrętu w lewo!), koncentrują wzrok na jezdni, a nie na bardziej w prawo położonej drodze dla rowerów.
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
