PRZEWÓZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PO DROGACH PUBLICZNYCH (SAMORZĄDOWYCH) – CZĘŚĆ I

Jednostki samorządu terytorialnego coraz częściej stają przed koniecznością uwzględniania śladu węglowego przy planowaniu i realizacji inwestycji infrastrukturalnych. W dobie zaostrzających się wymogów klimatycznych, zarówno na poziomie Unii Europejskiej, jak i krajowym, takie kwestie jak emisja gazów cieplarnianych generowana przez budowę dróg czy ścieżek rowerowych przestają być jedynie elementem wizerunkowym, a stają się wymogiem prawnym i finansowym. Poniższy artykuł omawia, czym jest ślad węglowy oraz jakie przepisy obligują samorządy do jego uwzględniania. Pokazuje też, jak kwestia ta może rzutować na pozyskiwanie środków unijnych na finansowanie infrastruktury samorządowej i jakie są najlepsze europejskie praktyki w tym zakresie.

Każdy zarządca drogi wie, że kary pieniężne wymierzane są wobec podmiotu zajmującego pas drogowy bez zezwolenia lub o powierzchni większej niż określona w zezwoleniu, a także z przekroczeniem terminu określonego w zezwoleniu. Zarządca drogi ma obowiązek w takiej sytuacji wszcząć i prowadzić postępowanie administracyjne, a także wymierzyć karę pieniężną zgodnie z art. 40 ust. 12 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2024 r ., poz. 320 z późn. zm.). Warto jednak wiedzieć, że konieczność zapłaty kary pieniężnej może dotyczyć również samego zarządcy drogi.