Prawne Zeszyty Drogowe

Umieszczanie znaków drogowych przez zarządców dróg

Specyfika ruchu drogowego wymaga przeniesienia ustalonych w przepisach prawnych zasad na drogę w postaci różnego rodzaju znaków drogowych. Już samo posłużenie się zapisem prawnym dla określenia zakazu lub nakazu jest, co do zasady, niewystarczające. Aby nie przerzucać na kierowcę ryzyka nieświadomego naruszania przepisów ruchu drogowego, stosuje się więc znaki drogowe, również te o charakterze informacyjnym.

Oznakowanie dróg nie należy do Głównego Inspektora Transportu Drogowego, lecz do zarządcy drogi. Organ tej rangi powinien mieć świadomość, że wraz z zarządcą drogi reprezentuje Państwo wobec obywatela, a Państwo nie powinno zastawiać na użytkowników dróg pułapek wynikających z wadliwego funkcjonowania jego organów.

Umieszczanie znaków w praktyce

Znak drogowy pionowy umieszczony po prawej stronie jezdni lub nad jezdnią dotyczy kierujących znajdujących się na wszystkich pasach ruchu; jeżeli jednak znaki są umieszczone nad poszczególnymi pasami ruchu, to znak dotyczy tylko kierujących znajdujących się na pasie, nad którym znak jest umieszczony. Znak drogowy umieszczony po lewej stronie jezdni lub pasów ruchu stanowi powtórzenie znaku umieszczonego po prawej stronie, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Uwaga! Kierujący jest obowiązany stosować się do znaku drogowego pionowego umieszczonego na wysyłającym żółte sygnały błyskowe pojeździe, który wykonuje na drodze prace porządkowe, remontowe lub modernizacyjne.

Znaki drogowe wyrażające zakazy lub nakazy odnoszące się do kierunku jazdy oraz znaki zakazu wjazdu pojazdów o określonych wymiarach, masie lub naciskach osi nie dotyczą kierującego pojazdem szynowym, poruszającego się po wyznaczonej dla niego trasie.

Uwaga! Napis lub symbol umieszczony na tabliczce pod znakiem drogowym stanowi integralną część znaku.

Z wokandy

Brak jest możliwości umieszczenia tabliczki wyłączenia „nie dotyczy mieszkańców” przy jakimkolwiek znaku zakazu drogowego.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie
z 21 listopada 2011 r.II SA/Rz 635/11

Inwestor nie ma niczym nieograniczonego prawa do umieszczania przy drodze większej ilości ekranów akustycznych, niż ilość wynikająca ze środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację inwestycji, w szczególności, gdy narusza to interesy osób trzecich. Skoro ekrany akustyczne

[ . . . ]

Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.

   
STREFA DLA
PROFESJONALISTÓW

PRZEJDŹ DO PEŁNEJ WERSJI ARTYKUŁU

 Strona 26  Strona 27  Strona 28  Strona 29  Strona 30  Strona 31  Strona 32

ZOBACZ ARTYKUŁY O TEJ SAMEJ TEMATYCE

DAMIAN MICHALAK styczeń-luty | 1 (30) 2017

Zamówienia in-house po nowelizacji Prawa zamówień publicznych

Zamówienia in-house to jeden z najbardziej kontrowersyjnych tematów dotyczących obowiązującej od lipca br. nowelizacji Prawa zamówień publicznych. Nowe przepisy pozwalające udzielić zamówienia z wolnej ręki podmiotowi ściśle zależnemu od zamawiającego budzą wiele wątpliwości praktycznych. Jak je rozstrzygać? Konieczna jest znajomość orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

MICHAŁ KRZYŻAŃSKI styczeń-luty | 1 (30) 2017

Problem z resztówką, czyli zbędne części nieruchomości drogowej

Jedną z konsekwencji dokonywania podziałów nieruchomości i pozyskiwania gruntów w związku z realizacją inwestycji drogowych jest pozostawienie przy dotychczasowym właścicielu części nieruchomości, która jest zbędna inwestorowi. Częstokroć władający takimi nieruchomościami żądają od zarządcy drogi wykupu tzw. resztówki, uznając subiektywnie, że nie nadaje się ona do wykorzystania na dotychczasowe cele. Czym jest resztówka? Jakie są przesłanki roszczenia dotyczące jej wykupu? Wreszcie, jakie stanowisko powinien zająć zarządca drogi? Na te i inne pytania odpowiada poniższy artykuł.