Regulacje ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: ustawa o COVID-19), zauważają zarówno główne relacje zamówieniowe ulokowane na linii zamawiający–wykonawca, jak i stosunki łączące wykonawców z podwykonawcami, a także podwykonawców z dalszymi podwykonawcami. Przepisy tzw. ustawy o COVID-19 uzupełniają przepisy p.z.p. rodząc po stronie zamawiających nowe wątpliwości, które nie pozostają obojętne dla przebiegu procesu inwestycyjnego w branży drogowej.
Dobrowolna i obligatoryjna zmiana umowy podwykonawczej
Zgodnie z art. 15r ust. 7 tzw. ustawy o COVID-19 wykonawca i podwykonawca, po stwierdzeniu, że okoliczności związane z wystąpieniem COVID-19 mogą wpłynąć lub wpływają na należyte wykonanie łączącej ich umowy, która jest związana z wykonaniem zamówienia publicznego lub jego części, uzgadniają odpowiednią zmianę tej umowy, w szczególności mogą zmienić termin wykonania umowy lub jej części, czasowo zawiesić wykonywanie umowy lub jej części, zmienić sposób wykonywania umowy lub zmienić zakres wzajemnych świadczeń.
Wskazany przepis nie uległ zmianie w wyniku wejścia w życie tzw. tarczy 4.0, która znowelizowała brzmienie art. 15r ust. 4, jednocześnie dodając ust. 4a, różnicując tym samym konsekwencje prawne sytuacji, w której stan epidemii wpływa na wykonanie umowy o zamówienie publiczne względem sytuacji, w których stan covidowski może wpłynąć na realizację obowiązków umownych. Pomimo niezmodyfikowania brzmienia art. 15r ust. 7 ustawy o COVID-19, sytuacja prawna podwykonawców wraz z wejściem w życie tarczy 4.0 może ulec zmianie, a to ze względu na brzmienie art. 15r ust. 8 wskazanej ustawy.
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.